“Aşk yolculuğundasın unutma bunu, yolun sonu nereye varacak diye düşünme. Yolun nereye varacağını düşünmek beyhude bir çabadan ibarettir. Sen sadece atacağın ilk adımı düşün, gerisi kendiliğinden gelir”

Bu sözler yüreklendirmişti beni 2006 yılında bu yolculuğa çıkarken. Işık aydınlattı yolumu. Kırk yıl boyunca yürüdüğüm yollarda topladığım hatıralar, duygular, görseller içime sığmaz olmuştu. Soyut fikirler madde formuna girmek istiyorlardı. Kişisel aydınlanma çağımda girdim aydınlatma işine.

Ahşap, pirinç, bakır, döküm, cam, kristal, ayna arkadaş oldular bana, birlikte anlattık hikayelerimizi. Birlikte seçtik şapkalarını kah ipekten kah şantuktan, kalbime fısıldadılar istedikleri cilaları, ellerimle renklendirdim. Evet sevgi yolculuğu benimki, ışıl ışıl bir evren hayalimi gerçekleştirmekteyim.